Ptaki spożywają dwa razy tyle wody co paszy, dlatego zapewnienie czystego, bezpiecznego i odkażonego źródła wody jest niezbędne, aby osiągnąć możliwie najlepszą wydajność stad.
Prezentacja dr Susan Watkins, Samanthy Cox i Pramira Maharjana z Centrum Nauk o Drobiu przy Uniwersytecie Stanu Arkansas przedstawiona w trakcie konferencji 2016 Midwest Poultry Federation Convention w St Paul w Minnesocie.
Zasoby wody są zmienne, podobnie jak jej jakość zarówno u źródła, jak i w punkcie pojenia ptaków. Dlatego ważną kwestią jest monitorowanie parametrów wody, aby zapewnić jej optymalną jakość.
Należy sprawdzić konstrukcję studni pod kątem poprawności nachylenia ścian wykopu w stosunku do źródła wody. Nieodpowiednio wyprofilowana studnia może w czasie opadów akumulować substancje spływające ze ścian wykopu wraz z deszczem. Ponadto źródło wody należy zabezpieczyć przed ingerencją osób postronnych.
Utrzymywanie odpowiedniej jakości wody oznacza przeprowadzanie testów, aby zidentyfikować zagrożenia ze strony mikroorganizmów oraz monitorować stężenia minerałów w niej zawartych. Źródło wody powinno być badane przynajmniej raz w roku na zawartość minerałów oraz aby określić pH.
Najlepiej, aby analiza wody dostarczała informacji o następujących parametrach:
- pH
- zawartość minerałów
– sód
– chlor
– żelazo i mangan
– wapno i twardość magnezowa/zasadowość
- wodorowęglany (HCO3)
– azotany/azotyny
– siarka/siarczany
Badanie na zawartość metali ciężkich
W razie wątpliwości co do jakości wody lub możliwego zanieczyszczenia, rozsądnie byłoby przeprowadzić badanie na zawartość metali ciężkich – ołowiu, arsenu, kadmu i miedzi.
Rzadko zdarza się, aby skład mineralny zmieniał się po drodze ze źródła do punktu pojenia, ale jeśli instalacja wykonana jest z rur ocynkowanych lub wielu metalowych elementów, to zaleca się pobranie próbek do pomiarów pH i zawartości minerałów z więcej niż jednego miejsca. To pozwoli sprawdzić, czy zmiana jakości wody wynika z instalacji.
Próbki do analizy nie muszą być sterylne, natomiast pojemniki na próbki należy wypełniać wodą po sam brzeg, aby zapobiec ulotnieniu się lotnych minerałów, takich jak siarka, przed przystąpieniem do analizy.
Testy mikrobiologiczne
Testy mikrobiologiczne są kluczowe, aby upewnić się, czy zasoby wody zawierają szkodliwe ilości jakichś bakterii, drożdży lub pleśni. Test APC lub TPC, pozwalający określić całkowitą ilość bakterii tlenowych w próbce, jest niedrogi, daje informacje o stopniu zanieczyszczenia instalacji, ale nie mówi, czy bakterie w posiewie są dobre czy złe.
Należy sprawdzać czystość wody na poziomie źródła oraz w miejscach pojenia ptaków. Wynik ponad 10.000 jednostek tworzących kolonię (cfu)/ml sugeruje, że instalacja może potencjalnie być siedliskiem patogenów.
Podczas pobierania próbek wody do testów mikrobiologicznych należy zwrócić uwagę, aby nie zanieczyścić ich z powietrza w kurniku, które może być pełne bakterii.
Nie pobierać próbek w bezpośrednim sąsiedztwie wentylatora, ale z miejsca, do którego nie dochodzi bezpośredni ruch powietrza.
Punkt poboru wody (kurek) lub poidło smoczkowe przemyć 91% roztworem alkoholu izopropylowego, puścić wodę przez 20-30 sekund (poidła włączyć, używając wyjałowionej pęsety), po czym pobrać próbkę wody do jałowego pojemnika. Pojemnik umieścić na lodzie lub wkładach chłodzących i dostarczyć do laboratorium w ciągu 24 godzin.
Jeśli nie ma takiej możliwości, to próbki należy przechowywać w lodówce, aby wyniki były jak najbardziej wiarygodne.
Przy rozwiązywaniu problemów chronicznych problemów zdrowotnych drobiu w zakładach produkcyjnych najlepiej pobrać wymaz z zaworu na instalacji.
Można przyjąć jako pewnik, że problemy z zawartością mikroorganizmów w wodzie pochodzą z siedliska w gumowych uszczelkach zaworu.
Programy sanityzacji wody
Codzienne programy sanityzacji wody są doskonałym narzędziem ograniczania zagrożeń zdrowia stada pochodzących z instalacji wodnej.
Powszechnie do tego celu używanymi produktami są chlor, dwutlenek chloru i nadtlenek wodoru, ale dobrą skuteczność można osiągnąć tylko wtedy, jeśli są stosowane w odpowiedni sposób.
Każde źródło wody i instalacja potrzebuje innej ilości substancji odkażającej, aby kontrolować wzrost mikroorganizmów. Należy zacząć od rekomendowanej ilości, a następnie dostosowywać stężenie w zależności od wyników testów mikrobiologicznych.
Jeśli substancję odkażającą zastosowano w odpowiednim stężeniu, to wyniki APC powinny wynosić 0 cfu/ml. Wyjściowe ilości substancji odkażającej powinny znajdować się w wodzie w następujących ilościach: chlor niezwiązany 2-4 ppm, dwutlenek chloru niezwiązany 5-8 ppm, nadtlenek wodoru 25-75 ppm.
Są gospodarstwa, które świetnie sobie radzą, stosując 1 ppm chloru niezwiązanego, są i takie, które potrzebują aż 6-8 ppm. Wszystko zależy od zawartości minerałów w wodzie i stopnia zanieczyszczenia instalacji.
Najlepszym źródłem informacji o skuteczności substancji odkażającej będzie sprawdzenie, co żyje w wodzie (na poziomie mikrobiologicznym).
Aby osiągnąć jak najdokładniejsze wyniki, próbki do oceny skuteczności substancji należy pobierać w warunkach jałowych, a pojemniki na próbki powinny zawierać tiosiarczan sodu, który zneutralizuje odkażacz.
Po ustaleniu, że dana dawka powoduje zatrzymanie namnażania się mikroorganizmów na poziomie poidła, należy wprowadzić program monitorowania i dokumentowania wyników badań.
Nowe technologie odkażania wody
Do nowych technologii sanityzacji wody należą: stabilizowany suchy chlor, zaawansowane metody utleniania oraz wytwarzanie chloru na miejscu stosowania.
Firma Green Klean niedawno wprowadziła do użytku w przemyśle drobiarskim kryształy chloru, których aktywnym składnikiem jest dichloro-s-triazinetrione sodu, który dostarcza 55% wolnego chloru. Porównano skuteczność dwóch roztworów: kryształy rozpuszczone w ilości mniej niż 0,1 uncji na galon roztworu bazowego (ok. 2,8 g/2.78 l) oraz płynny Clorox w stosunku 4 uncje na galon roztworu bazowego. Każdy roztwór bazowy wlano następnie do 1 galonu zanieczyszczonej wody, a po godzinie zmierzono jej pH, zawartość chloru resztkowego i skuteczność eliminacji mikroorganizmów.
Jak pokazano w tabeli 1, kryształy chloru obniżyły pH wody w porównaniu do chloru płynnego, oba produkty natomiast dały porównywalne ilości chloru resztkowego i obniżyły zawartość bakterii do podobnego poziomu (tabela 2 i 3). Kryształy rozpuszczały się tak samo dobrze w ciepłej lub zimnej wodzie.
Tabela 1. Wpływ chloru na pH wody w zależności od czasu
|
Czas |
Grupa kontrolna |
Chlor płynny |
Kryształy |
|
0 |
7,72 |
7,9 |
7,58 |
|
15 |
7,63 |
7,84 |
7,58 |
|
60 |
7,58 |
7,87 |
7,52 |
Tabela 2. Wpływ rodzaju chloru na ilość chloru resztkowego (w ppm)
w zależności od czasu
|
Czas |
Grupa kontrolna |
Chlor płynny |
Kryształy |
|
0 |
0 |
1,31 |
2 |
|
15 |
0 |
1,38 |
1,73 |
|
60 |
0 |
1,06 |
1,66 |
Tabela 3. Wpływ chloru na ogólną
liczbę bakterii (Log10) w zależności od czasu
|
Czas |
Grupa kontrolna |
Chlor płynny |
Kryształy |
|
0 |
4,63 |
2,15 |
2,03 |
|
15 |
4,6 |
1,56 |
1,65 |
|
60 |
4,63 |
0,51 |
1,45 |
Firma Silver Bullet wykorzystuje zaawansowane metody utleniania, które nadają się do odkażania zbiorników wody. Jednym z ich atutów jest brak ryzyka zastosowania zbyt dużej dawki, dlatego systemy te mogą pracować bez przerwy, zapewniając w ten sposób czystość zmagazynowanej wody.
Firma GenEon opracowała technologię wytwarzania chloru na miejscu stosowania. Wykorzystuje się do tego celu roztwór kwasu octowego i solanki, z którego powstaje chlor resztkowy oraz ozon, który również jest środkiem dezynfekującym. Jest to technologa anolitowa, która nie wytwarza katolitu (wodorotlenku sodu). Kwas octowy zapobiega tworzeniu się twardych osadów mineralnych na membranie filtrującej a także wzmacnia działanie chloru. Jest to rozwiązanie tańsze niż stosowane obecnie metody rozdzielania elektrolitycznego, a testy jego skuteczności już się rozpoczęły.
Źródło: www.thepoultrysite.com
