Jak opiekować się nowo narodzonymi prosiętami

Pierwsze godziny życia prosięcia są kluczowe dla jego przeżycia. Przestrzeganie poniższych wskazówek pomoże zapewnić zdrowie zwierząt, zmniejszyć umieralność i zwiększyć masę ciała przy odsadzeniu.

Dlaczego nowo narodzone prosięta mają taką niską odporność?

Nowo narodzone prosięta nie mają możliwości utrzymania ciepłoty ciała w okresie tuż po narodzeniu, ponieważ ich organizm posiada ograniczone rezerwy energii na produkcję ciepła (glikogen z wątroby). Wymienione poniżej czynniki powodują wyziębienie zwierząt:

• Niewielkie rozmiary ciała powodują szybką utratę ciepła

• Brak tkanki tłuszczowej brunatnej (brak wewnętrznego źródła ciepła)

• Cienka warstwa tłuszczu pod skórą i brak szczeciny (brak warstwy izolacyjnej)

• Dalsze wychłodzenie spowodowane przez pozostałości wód płodowych na skórze zwierzęcia

Prosięta rodzą się bez przeciwciał, które mogą otrzymać wyłącznie wraz z siarą. Kluczowym zadaniem jest dostarczenie minimum 100 ml siary na każdy kilogram masy urodzeniowej prosięcia w ciągu pierwszych 16 godzin życia, dzięki czemu zwierzę otrzyma dawkę energii, składników odżywczych i przeciwciał koniecznych do przeżycia.

Jak pomóc nowo narodzonym prosiętom i zapewnić im dobry start?

Monitorowanie proszenia

Obecność w trakcie proszenia jest kluczowym elementem dobrego zarządzania gospodarstwem. Jeśli nie jest to możliwe, trzeba zadać sobie pytanie, dlaczego nie.

Należy rozważyć wprowadzenie zmian w kolejności wykonywania codziennych czynności tak, aby zapewnić obecność pracowników w tym czasie lub zasięgnąć porady weterynaryjnej na temat preparatów przyspieszających proszenie, aby mogło się odbyć w ciągu dnia podczas twojej obecności.

Siara

• Siara to pierwsze mleko, najważniejsze źródło energii, składników odżywczych i przeciwciał

• Siara jest niezbędna dla rozwoju układu odpornościowego prosiąt i optymalnej wydajności w trakcie całego życia.

• Należy zmaksymalizować przyjmowanie siary w ciągu pierwszych 6 godzin po narodzinach, osiągając w 16. godzinie pobranie co najmniej 100 ml siary na każdy kilogram masy urodzeniowej. Przykładowo prosię o wadze urodzeniowej 1,45 kg będzie potrzebowało co najmniej 145 ml siary.

• Po 24 godzinach mija czas, w którym jelita prosiąt są w stanie przyjąć duże ilości przeciwciał z siary.

• Siara jest dostępna w odpowiedniej ilości jedynie do około 12 godzin po narodzinach, po 20 godzinach locha rozpoczyna produkcję mleka.

Tabela 1: Sposoby na zapewnienie siary prosiętom

Zarządzanie opieką nad zwierzętami

Przesadzanie prosiąt między matkami: Upewnij się, że wszyscy członkowie zespołu znają procedury dotyczące opieki nad zwierzętami w twoim gospodarstwie. Informuj pracowników o wprowadzanych zmianach. Staraj się zostawiać wszystkie prosięta przy matkach; nawet duże prosięta, które wydają się bezpieczne i silne powinny być poddawane okresowym oględzinom, zwłaszcza te, które się dużo ruszają.

Wyrównaj liczbę prosiąt w miocie: Liczba prosiąt w miocie równa liczbie funkcjonujących wymion umożliwi wszystkim zwierzętom łatwy dostęp do siary. Dzięki temu poprawisz przeżywalność prosiąt i zwiększysz ich szanse na wzrost zgodnie z ich potencjałem.

Pomóż prosiętom o niskiej wadze urodzeniowej: Konieczność konkurowania o pokarm lochy z większymi prosiętami z miotu jest dużym minusem dla małych prosiąt. Należy tworzyć mioty składające się z małych osobników urodzonych danego dnia, które należy przesadzić do loch, które urodziły mało prosiąt; wymiona takiej lochy będą pasowały do małego rozmiaru ryja małego prosięcia.

Płeć prosiąt: Zgodnie z ogólną zasadą to prosięta płci żeńskiej najlepiej radzą sobie ze zmianami, dlatego, o ile to możliwe, należy przesadzać właśnie je zamiast osobników męskich.

Przestrzeganie kilku podstawowych zasad wyrównywania miotu zapewni lepsze zdrowie zwierząt:

• Zwierzęta należy przesadzać w ciągu pierwszych 24 godzin

• Upewnić się, że przesadzane prosięta pobrały siarę, najlepiej od własnych matek, a jeśli to niemożliwe, to od lochy, która niedawno się oprosiła.

• Podać mniejszym prosiętom podgrzaną siarę (naturalną od lochy, sztuczną lub pasteryzowaną krowią) lub glukozę

• Prosięta należy przesadzać tylko raz, wielokrotne przenoszenie miotów może mieć negatywne skutki

• Dana locha może mieć pod opieką tylko tyle prosiąt, ile ma funkcjonujących wymion.

• Należy pamiętać, że małym prosiętom jest trudno ssać duże wymiona.

• O ile to możliwe, należy przesadzać mioty w obrębie jednego pomieszczenia, aby nie rozprzestrzeniać ewentualnych problemów zdrowotnych na inne grupy

Ważne jest, aby mieć prosięta cały czas pod obserwacją. Należy wypatrywać objawów pogorszenia zdrowia i podejmować czynności takie jak przeniesienie zagrożonych osobników do innych loch, dostarczanie im elektrolitów lub dodatkowej porcji mleka.

Wszelkie objawy chorób należy leczyć zgodnie z procedurami opracowanymi przez lekarzy weterynarii. Prosięta muszą leżeć na lub pod źródłem ciepła, jeśli tulą się do siebie, to znaczy, że są wyziębione.

Nauka pełzania

Prosięta wymagają innej temperatury otoczenia niż lochy. Strefa pełzania zapewnia im lepsze warunki, dlatego nauczenie ich korzystania z tego miejsca da im lepszy start.

Strefa pełzania ma również zaletę bycia bezpieczną powierzchnią, na której prosięta mogą leżeć z dala od lochy i bez ryzyka, że zostaną przez nią przygniecione.

Prosięta nabywają umiejętności pełzania w pierwszych 40-48 godzinach życia.

Należy je umieścić w zamkniętej strefie pełzania zaraz po zakończeniu karmienia. Czynność tę można wykonać w czasie dzielenia zwierząt na grupy do karmienia, dzięki czemu zaoszczędzi się czas. Prosięta powinny przebywać w strefie pełzania przez ok. 1 godzinę.

Źródło: http://www.thepigsite.com