Pęknięcia racic: przyczyny, leczenie
Rzeźba terenu, uwarunkowania genetyczne, budowa racic, ciężar, wiek i stan zdrowia krowy – wszystkie te czynniki mogą mieć wpływ na kondycję jej racic, twierdzi doradca ds. rolnictwa ze stanu Montana.
Najłagodniejszą formą poziomego pęknięcia są bruzdy niedoborowe, wyjaśnia dr Rachel Endecott z Uniwersytetu Stanu Montana. Dodaje, że ten rodzaj pęknięć związany jest z chorobą, stresem lub nieprawidłowym żywieniem zwierzęcia.
Badanie przeprowadzone w Kanadzie na 6 różnych stadach bydła mięsnego ujawniło, że od 29 do 100 procent wszystkich pęknięć racic to bruzdy niedoborowe. W badanych stadach pojawienie się bruzd skojarzono z przejściem z żywienia zimowego na wypas na soczystej wiosennej trawie oraz ze zmianą pogody.
Badacze określili to zjawisko mianem „szoku pastwiskowego” i zasugerowali, że mógł się uruchomić mechanizm podobny do ochwatu. Według ich zaleceń szok pastwiskowy możne być mniejszy pod warunkiem, że zwierząt nie wypuści się na pierwszy wiosenny popas na bardzo soczystą trawę, a zamiast tego zostawi się jesienią nieco zielonki (ale nie z roślin motylkowatych) na pastwisku i na taki teren wypuści stado na pierwszy popas po zimie.
Jak duże może być pęknięcie?
Głębokość bruzd niedoborowych może wahać się od bardzo płytkich (1 mm) aż do wgłębień na wysokość całej puszki. Ten ostatni przypadek określa się mianem szczeliny. Gdy szczelina osiągnie środek puszki, zaczyna zachowywać się jak zawias i może spowodować pęknięcie ściany. Natomiast gdy dotrze do dolnej jednej trzeciej, zaczyna częściowo się oddzielać i powstaje niezwykle bolesna dolegliwość zwana rozpadliną.
Badania przeprowadzone na pastwiskach w północno-zachodnich rejonach prowincji Alberta pod kątem pionowych pęknięć ściany racicy wykazały chorobowość na poziomie 20-25 procent. Większą ilość zachorowań wykryto na palcu zewnętrznym (81 procent) niż wewnętrznym (19 procent).
Palec zewnętrzny ma o wiele większą powierzchnię kontaktu z podłożem niż palec wewnętrzny. W jednym z badań spośród krów cierpiących z powodu pękniętych racic 62 procent miało jedno pęknięcie, ale aż 91 procent miało jedno lub dwa pęknięcia.
Czy wiek, waga i otłuszczenie mają wpływ?
Kolejne badanie przeprowadzone w prowincji Alberta wykazało, że te z wypasanych krów, które miały pęknięte racice, były starsze, cięższe (wagowo) i grubsze ( od tych, których racice były zdrowe. Jednakże ilość i dotkliwość pęknięć nie zależały od wieku, wagi ani kondycji zwierzęcia.
Pęknięcia ściany racicy występowały częściej u krów w wieku od 1 do 2 lat i od 3 do 5 lat. Ilość pęknięć była większa na racicach krów w wieku 6 lat i starszych, ale w ujęciu statystycznym była podobna do grupy w średnim wieku . Naukowcy przypisali krowy do dwóch kategorii wagowych: mniej niż 1150 funtów (ok. 521 kg) i więcej niż 1150 funtów.
Krowy o niższej masie wykazywały chorobowość na poziomie 8,4 procenta, podczas gdy aż 32,3 procent zwierząt z grupy cięższej miało pęknięcia. Po przeanalizowani związku między wagą krowy a jej wiekiem zauważono, że krowy o wyższej wadze w młodszym wieku są w grupie wyższego ryzyka wystąpienia pęknięć.
Przyczyny pęknięć
Co więc powoduje pęknięcia? Według przytoczonych badań kanadyjskich to właśnie waga ciała wpływa na chorobowość. Nie poznaliśmy jeszcze do końca wpływu czynników środowiskowych, genetycznych i sposobu odżywiania na pojawianie się pęknięć.
Niektórzy badacze spekulują, że rozmiar i kształt raciczki mają wpływ na jej wytrzymałość oraz że zwierzęta o takiej samej wadze i w takim samym wieku, ale z mniejszą raciczką mogą nie być w stanie wytrzymać obciążenia na raciczkę właśnie.
Na zdrowie racic mają wpływ witaminy i pierwiastki śladowe. Prawidłowa suplementacja preparatami miedzi i cynku może wspomagać ich zdrowie. Jeśli w środowisku obecni są antagoniści miedzi i cynku (siarczany, molibden, żelazo), może to wpływać negatywnie na dostępność potrzebnych minerałów. Witaminy A, E i biotyna także odgrywają rolę w zachowaniu zdrowia racic. Witaminy A i E odgrywają rolę w tworzeniu i odbudowie tkanki oraz pomagają zachować odporność. Biotynie przypisuje się właściwości budulcowe rogu racicowego i wpływ na twardość raciczki.
Wiemy także, że uwarunkowania genetyczne mają wpływ na kondycję racic. Różne linie męskie i żeńskie mają różny wskaźnik chorobowości.
Źródło: http://thedairysite.com