Produkcja mleka z roślin pastewnych: zasady

Według jednego z wiodących amerykańskich naukowców w dziedzinie roślin pastewnych do zoptymalizowania produkcji składników mleka niezbędna jest wiedza o trawieniu włókien w żwaczu i pasażu treści do dalszych odcinków przewodu pokarmowego.

Sposób, w jaki zwierzę trawi obojętne włókna detergentowe (neutral detergent fibre, NDF) ma wpływ na pobieranie i przeżuwanie paszy, tempo jej rozpadu, odłykania, wypełniania żwacza, pobór suchej masy, ogólną wydajność produkcyjną i funkcjonowanie żwacza.

Takie zdanie przedstawił Rick Grant z Instytutu Williama H Minera, w którym prowadzone są liczne badania w celu zrozumienia procesów zachodzących podczas pobierania i przeżuwania paszy przez bydło.  

Grant pisze, że specjaliści ds. żywienia do tej pory zwracali głównie uwagę na strawność NDF, ale ostatnio coraz większy nacisk kładzie się także na zrozumienie roli niestrawionego NDF ze względu na wpływ, jaki wywiera na długość procesu fermentacji w żwaczu.

Różnice między roślinami pastewnymi

Trawy, rośliny strączkowe i pasze z ziaren, np. kiszonka kukurydziana, różnią się od siebie pod kątem procesów, które zachodzą w żwaczu po ich spożyciu, dlatego musimy zrozumieć, w jaki sposób są trawione i przeprowadzane do dalszych części układu pokarmowego. Strączkowe, takie jak lucerna, zawierają słabsze włókna NDF niż trawy a rozmiar cząstek paszy maleje gwałtownie podczas przeżuwania.

Porównując wiele typów pasz zaobserwowaliśmy ścisły związek między 24-godzinną strawnością NDF a podatnością paszy na rozpad, mierzoną laboratoryjnie jako tempo rozpadu cząstek paszy podczas mielenia (w młynie kulowym – przyp. tłum.). W porównaniu do roślin strączkowych trawy bardziej wypełniają żwacz, innymi słowy dostarczają więcej dużych włókien, które zatrzymują w żwaczu mniejsze cząstki i w ten sposób przyczyniają się do spowolnienia tempa pasażu treści ze żwacza (zatrzymanie selektywne). Dzięki temu trawy sprzyjają wypełnianiu żwacza i dostarczają fizycznie efektywnego NDF.

Pobieranie paszy i przeżuwanie

Oprócz tego, że zwiększa się wypełnienie ich żwaczy, krowy karmione roślinami pastewnymi zawierającymi włókna, które wolniej fermentują, wymagają znacząco więcej czasu na ich przetrawienie (pobranie i przeżucie), co może powodować problemy czasowe, w szczególności przy zbyt dużej ilości zwierząt przy boksach paszowych.

Z kolei diety zawierające włókna, które fermentują, ale zbyt szybko ulegają degradacji powodują, że czas przeżuwania jest krótszy, obniża się pH w żwaczu, produkowane mleko ma mniejszą zawartość tłuszczu i wpływają na wydajność mleka skorygowaną na zawartość suchej masy (tzn. krowy pobierają więcej suchej masy w paszy, ale nie produkują więcej mleka). Funkcjonowanie żwacza można korygować dodając do paszy takie rośliny pastewne, które wymuszają zwiększone przeżuwanie w przeliczeniu na jednostkę NDF, np. źdźbła traw lub siano.

A krowy wysokowydajne?

Wysokowydajne krowy, które mają większy apetyt i pobierają większe ilości paszy, szybciej wypełniają żwacz, gdy spożywają średniej jakości trawy niż gdy są karmione roślinami strączkowymi. Standardowe krzywe trawienia NDF z roślin strączkowych i traw pokazują, że początkowe tempo trawienia NDF ze strączkowych (np. lucerny) jest o 15-20 procent szybsze w porównaniu do traw, natomiast stopień strawienia NDF z traw jest o 30-40 procent wyższy dzięki zawartości ligniny mniejszej o 30-40 procent.

Krzywe trawienia przeciętnych traw i roślin strączkowych przecinają się w okolicy 24-30 godziny fermentacji. Po tym czasie wyższy stopień strawienia NDF z traw będzie dawał przewagę temu rodzajowi paszy.

Ostatnie badania wykazują, że średni czas zatrzymania w żwaczu włókien NDF z kiszonki kukurydzianej i sianokiszonki wynosi ok. 35 do 45 godzin u krów, które spożywają ok. 60 funtów (ok. 27 kg) suchej masy dziennie i dają 100 funtów (45 kg) mleka na dobę.

Te dane pokazują, że wydajne krowy mogą z dobrym skutkiem wykorzystywać trawę jako źródło NDF, które ulega fermentacji. Ważną kwestią jest skrócenie czasu potrzebnego na strawienie tych dwóch rodzajów paszy. Normalny czas potrzebny zwierzętom hodowanym w USA na strawienie sianokiszonki wynosi 30 godzin, z których ok. 55 – 70 procent zabiera trawienie NDF.

Musimy tak zarządzać zbiorami siana, aby rośliny mieściły się w górnej granicy jakości podobnej do tej, jaką wyznaczyliśmy dla sianokiszonki i kiszonki z kukurydzy o średniej wielkości cząstkach.

Cele dla gospodarstw

Głównym celem żywieniowym jest osiągnięcie maksymalnych wyników produkcyjnych poprzez dostarczanie zwierzętom NDF w diecie zawierającej duże ilości roślin pastewnych lub jedynie strategicznie wykorzystując mniejsze ilości roślin w dawce paszy.

Pracujemy nad optymalizacją wykorzystania roślin pastewnych, w szczególności traw, w paszach dla wysokowydajnych krów.

Źródło: http://www.thedairysite.com